کلمه "طلبیدن" در زبان فارسی به معنای خواستن یا درخواست کردن است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی و معنایی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. مصدری و اسم مصدر: "طلبیدن" یک مصدر است و به معنای عمل درخواست کردن است. اسم مصدر آن "طلب" می‌باشد.

2. فعل حال و آینده: از "طلبیدن" می‌توان در زمان‌های مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • حال: من طلبیده‌ام (به معنای «خواسته‌ام»)
   • آینده: من طلبیده خواهم کرد.

3. قید و صفات: می‌توان برای توصیف حالت یا ویژگی درخواست، از قیدها و صفات استفاده کرد. مثلاً:

   • "به شدت طلبیدم" یا "با احترام طلبیدم".

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند در ترکیب با دیگر کلمات یا عبارات به کار رود. مثلاً:

   • "طلبیدن کمک"
   • "طلبیدن اطلاعات"

5. کاربرد در جملات: در جملات، "طلبیدن" معمولاً نیاز به مفعول دارد. به عنوان مثال:

   • "او از من کمک طلبید."
6. نکات نگارشی:
   • در نگارش باید به قواعد جمله‌سازی توجه کرد. برای مثال، اگر جمله‌ای با فعل طلبیدن شروع می‌شود، باید به نحوی ساختار جمله رعایت شود.
   • بهتر است در جملات رسمی از زبان ادبی و مناسب استفاده شود.

در نظر داشته باشید که در نگارش و گفتار رسمی، انتخاب کلمات مناسب و توجه به ساختار جملات اهمیت بالایی دارد.

1. او از معلمش طلبیدن تا بیشتر دربارهٔ موضوع درس توضیح بدهد.
2. در جلسه‌ی مهم، مدیر از تیم خود طلبیدن تا نظراتشان را دربارهٔ پروژه بیان کنند.
3. کودک از والدینش طلبیدن که برایش قصه‌ای بخوانند تا بخوابد.