ظالم

کلمه "ظالم" در زبان فارسی به معنای کسی است که به دیگران ظلم می‌کند یا ناعدالتی روا می‌دارد. در اینجا به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوی:

   • "ظالم" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود. به عنوان مثال: "این فرد ظالم است."
   • همچنین می‌تواند به عنوان فاعل در جملات کاربرد داشته باشد: "ظالمی در حق مردم ظلم کرد."

2. صرف و نحو:

   • "ظالم" به صورت مفرد و جمع به کار می‌رود. جمع آن "ظالمان" یا "ظلمه" است.
   • می‌توان از این کلمه در ترکیبات مختلف استفاده کرد: "ظالمی با قلبی سنگی" یا "ظالم هیچ گاه آرام نمی‌گیرد."

3. نگارش:

   • این کلمه باید به صورت صحیح و با رعایت املاء نوشته شود: "ظالم" (با "ظ" و "م").
   • در پایان جمله یا هر گربه‌ای که در آن به کار می‌رود، باید قواعد علامت‌گذاری (مانند نقطه و ویرگول) رعایت شود.

4. معانی و متضادها:

   • متضاد "ظالم"، "عادل" و "نیکوکار" است.
   • می‌توان از کلمه "ظلم" به عنوان مصدر آن استفاده کرد.
5. قید:
   • "ظالم" می‌تواند با قیدهایی نظیر "به شدت" یا "بسیار" توصیف شود: "او به شدت ظالم است."

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "ظالم" در جملات فارسی استفاده کرد.

1. ظالم کسی است که حق دیگران را نادیده می‌گیرد و به ظلم و ستم می‌پردازد.
2. در برابر ظلم ظالمین، باید ایستادگی کرد و صدای حق را بلندتر کرد.
3. تاریخ بشریت همیشه شاهد است که ظالمین در نهایت به عاقبت نیکی دچار نمی‌شوند.