آرامشطلب

کلمه "آرامش‌طلب" ترکیبی از دو بخش "آرامش" و "طلب" است که به معنای کسی است که به دنبال آرامش می‌باشد. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت "آرامش‌طلب" نوشته شود، با استفاده از همزه در "آرامش" و حذف فاصله و قرار دادن یک نیم‌فاصله بین "آرامش" و "طلب".

2. تلفظ: این کلمه به صورت آ-را-مِش-طَلَب تلفظ می‌شود.

3. نقش‌های واژگانی: "آرامش" اسم و "طلب" فعل (اسم فاعلی) است که در کنار هم یک اسم مرکب را تشکیل می‌دهند. این ترکیبات معمولاً به وصف ویژگی یا صفت خاصی از یک فرد اشاره دارند.

4. کاربرد در جملات: می‌توان از این کلمه در جملات متنوع استفاده کرد، مانند:

   • "او یک آرامش‌طلب واقعی است که همیشه به دنبال ایجاد صلح و آرامش در محیط اطرافش می‌باشد."
   • "آرامش‌طلبی جزو ویژگی‌های مهم شخصیت اوست."
5. قواعد نگارشی: در نوشتن این کلمه باید به فاصله‌گذاری و نقطه‌گذاری توجه کنید تا مفهوم آن به درستی منتقل شود.

این نکات می‌توانند به درک بهتر و استفاده صحیح‌تر از کلمه "آرامش‌طلب" کمک کنند.