عشقی

کلمه "عشقی" در زبان فارسی یک صفت است که از ریشه "عشق" ساخته شده و به معنای مرتبط با عشق یا وابسته به آن می‌باشد. این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اشخاص، احساسات و حالات مختلف استفاده شود.

قواعد و نکات نگارشی مرتبط با "عشقی":

1. نوشتار صحیح: کلمه "عشقی" به همین شکل نوشته می‌شود و نیاز به علامات اضافی ندارد.

2. تطابق جمع و مؤنث: در زمانی که "عشقی" به عنوان صفت استفاده می‌شود، باید به جنس و تعداد نامی که توصیف می‌کند، توجه کنید. برای مثال:

   • او یک فرد عشقی است. (مفرد مذکر)
   • او یک زن عشقی است. (مفرد مؤنث)
   • آنها افراد عشقی هستند. (جمع)

3. کاربرد در جملات: این صفت می‌تواند در جملات مختلف به کار رود. برای مثال:

   • موسیقی عشقی او را مجذوب کرد.
   • شعرهای او همیشه عاشقانه و عشقی هستند.

4. تلفظ و تعریف: "عشقی" به صورت /'eʃqi/ تلفظ می‌شود و در فرهنگ لغت به معنای وابسته به عشق یا پر از عشق تعریف شده است.

5. استفاده در ادبیات: در شعر و نثر فارسی، این کلمه به‌طور متداول برای توصیف حالات عاشقانه، عواطف و احساسات عشق به کار می‌رود.

این نکات می‌توانند در فهم بهتر و استفاده درست از کلمه "عشقی" کمک کنند.

1. عشق واقعی همیشه به دل‌ها امید و نور می‌بخشد و در دل‌ها جایی خاص دارد.
2. او به من گفت که اندازه‌ی عشقی که برایش دارم، فراتر از کلمات است.
3. عشقی که در سومین دیدارمان شکل گرفت، به یادماندنی‌ترین لحظه‌های زندگی‌ام را رقم زد.