غوغاگر

کلمه "غوغاگر" به معنای شخصی است که باعث ایجاد شور و هیاهو می‌شود. برای نگارش صحیح و رعایت قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، توجه به نکات زیر ضروری است:

1. تجزیه و تحلیل کلمه: "غوغا" به معنای هیاهو و شلوغی است و "گر" پسوندی است که به شخص یا عامل کنش اشاره می‌کند. بنابراین "غوغاگر" به معنای "کسی که غوغا ایجاد می‌کند" است.

2. نوشتن صحیح: این کلمه باید با حروف فارسی به صورت درست و بدون اشتباه نوشته شود.

3. تطابق با قواعد نگارشی: به طور کلی، در زبان فارسی، هر کلمه باید به صورت مجزا و در صورت نیاز، با نقطه‌گذاری صحیح و استفاده از حروف بزرگ و کوچک نوشته شود. در مورد "غوغاگر"، نیازی به حروف بزرگ نیست مگر در آغاز جمله.

4. واج‌شناسی: توجه به واج‌ها و حرکات کلمه مهم است. در اینجا نیازی به ایجاد تغییر در حرکات کلمة "غوغاگر" نیست.

5. استفاده در جمله: می‌توان این کلمه را در جملات به کار برد. مثلاً: "او در مراسم، غوغاگر بود و همه را به شور و هیجان آورد."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "غوغاگر" به درستی در نوشته‌ها استفاده کرد.

1. در میانه‌ی جنگل، غوغاگر پرندگان موسیقی دلنشینی را به گوش می‌رساندند.
2. صدای غوغاگر بازار همیشه پر از زندگی و شور و شوق است.
3. در آن جشن، غوغاگر کودکانی که با شادی می‌رقصیدند، همه را به خنده انداخت.