کلمه «فاحشه» در زبان فارسی به معنی زنی است که به فحشا یا فعالیت‌های غیر اخلاقی مشغول است. از نظر قواعد نگارشی، این کلمه به صورت زیر استفاده می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه «فاحشه» باید با حروف کوچک نوشته شود، مگر اینکه در ابتدای جمله قرار گیرد.

2. کج‌نویسی: در متن‌های رسمی و ادبی، بهتر است از این کلمه با احتیاط استفاده شود، زیرا بار معنا و بار اجتماعی خاصی دارد که ممکن است در برخی موقعیت‌ها نامناسب تلقی شود.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم، صفت یا جزء جمله استفاده شود. برای مثال:

   • «او در داستان به عنوان یک فاحشه معرفی شده است.»

4. معنای ضمنی: توجه به زمینه اجتماعی و فرهنگی هنگام استفاده از این کلمه ضروری است. ممکن است بار منفی یا توهین‌آمیز داشته باشد.

5. جایگزین‌ها: در برخی موارد می‌توانید از واژه‌های دیگری مانند «زن خیابانی» یا «تن‌فروش» برای بیان مفهوم مشابه استفاده کنید، که ممکن است بار معنایی متفاوتی داشته باشند.

به طور کلی، در استفاده از این کلمه باید دقت کافی به خرج داد تا متن از نظر اجتماعی و اخلاقی مناسب باشد.

1. فاحشه‌ها معمولاً به دلایل اقتصادی وارد این حرفه می‌شوند و زندگی سختی را تجربه می‌کنند.
2. در برخی جوامع، فاحشه‌ها با تبعیض و قضاوت‌های منفی از سوی مردم روبرو هستند.
3. فیلمی که درباره زندگی یک فاحشه نوشته شده بود، انتقادات بسیاری را به خود جلب کرد و بحث‌های مهمی در مورد جامعه و حقوق انسان‌ها را به راه انداخت.