فردی

کلمه "فردی" در زبان فارسی به عنوان صفت و به معنی مربوط به فرد استفاده می‌شود. قواعد نگارشی و زبانی مربوط به این کلمه شامل موارد زیر است:

1. نحو: "فردی" را می‌توان به عنوان صفت در جملات به کار برد. به عنوان مثال: "او یک فردی با استعداد است."

2. تطابق: اگر "فردی" به عنوان صفت به کار رود، باید با اسم اصلی خود از نظر جنس و تعداد توافق کند. به عنوان مثال:

   • "فردی محترم" (مذکر)
   • "فردی محترمه" (مؤنث)

3. نوشتار: هنگام نگارش باید به قواعد املایی توجه کرد. "فردی" همیشه با "ف" بزرگ و "د" و "ی" کوچک نوشته می‌شود.

4. کاربرد: این کلمه می‌تواند به عنوان قید نیز استفاده شود، به ویژه در عبارات مرتبط با شخصیت یا ویژگی‌های فرد. مثلاً: "او فردی خسّت پیشه است."

5. ترکیبات: "فردی" می‌تواند با سایر کلمات ترکیب شود، مانند "فردی‌سازی" یا "فردی‌نگری".

توجه به این نکات و رعایت قواعد نگارشی و دستوری می‌تواند به بهبود مهارت‌های نوشتاری شما کمک کند.

1. فردی با استعدادهای خاص همواره در جستجوی فرصت‌های جدید برای پیشرفت است.
2. در این مراسم، فردی را ملاقات کردم که داستان‌های جالبی از سفرهایش تعریف کرد.
3. فردی که به انجام کارهای داوطلبانه می‌پردازد، به جامعه‌اش کمک بزرگی می‌کند.