قبیله

کلمه "قبیله" در زبان فارسی به معنای گروهی از افراد است که معمولاً در یک منطقه زندگی می‌کنند و دارای ارتباطات خویشاوندی و فرهنگی مشترکی هستند. در قواعد فارسی و نگارشی بکارگیری این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "قبیله" به صورت صحیح با "ق" و "ب" و "ل" و "ه" نوشته می‌شود.

2. مفرد و جمع:

   • "قبیله" به عنوان مفرد استفاده می‌شود.
   • جمع آن "قبیله‌ها" است.

3. نحوه استفاده در جملات:

   • می‌توان از کلمه "قبیله" در جملات مختلف استفاده کرد، مثلاً: "این قبیله دارای آداب و رسوم خاصی است." یا "قبیله‌ها معمولاً در مناطق خاصی سکونت دارند."

4. نکات نگارشی:

   • هنگام استفاده از "قبیله" در نوشته‌ها، باید توجه داشت که با توجه به متن، ممکن است نیاز باشد برای وضوح بیشتر، توضیحات اضافی ارائه شود.
   • همچنین، باید از نقطه‌گذاری صحیح (مانند ویرگول، نقطه) در اطراف این کلمه استفاده کرد تا خوانایی متن حفظ شود.
5. هم‌نشینی با دیگر واژه‌ها: توجه به نوع وابستگی‌ها و هم‌نشینی واژه‌ها نیز مهم است. به عنوان مثال: "مردم قبیله X"، "زبان قبیله‌ای"، و غیره.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه "قبیله" را به درستی و به شیوه‌ای نگارشی مناسب در متن‌ها مورد استفاده قرار داد.

1. قبیله‌ای در دل کوه‌ها زندگی می‌کرد که فرهنگ و آداب خاص خود را داشتند.
2. مراسم‌های سالیانه قبیله برای نشانه‌گذاری آغاز فصل برداشت محصولات برگزار می‌شد.
3. اعضای قبیله با همدیگر همکاری می‌کردند تا از منابع طبیعی به بهترین نحو استفاده کنند.