قوم گرایی

واژه "قوم‌گرایی" به معنای تعصب یا گرایش نسبت به یک قوم خاص است و معمولاً در مباحث اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی و فارسی درباره این واژه اشاره می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "قوم‌گرایی" باید به صورت صحیح و با استفاده از نیم‌فاصله نوشته شود. «قوم‌» و «گرایی» باید با نیم‌فاصله جداسازی شوند.

2. استفاده از آن: این کلمه معمولاً به عنوان یک اسم به کار می‌رود و می‌تواند با صفات و قیدها ترکیب شود، مثلاً: قوم‌گرایی افراطی، قوم‌گرایی ملی‌گرایانه و غیره.

3. جنس و تعداد: "قوم‌گرایی" یک اسم جمع‌ناپذیر است و بنابراین به صورت مفرد به کار می‌رود. در جمله می‌توان از آن به عنوان فاعل یا مفعول استفاده کرد.

4. سیاق معنایی: "قوم‌گرایی" معمولاً در контекст‌های مختلف به معنای تعصبات قومی، تفکرات مرتبط با حفظ فرهنگ و هویت قومی، و مسائلی از این دست مطرح می‌شود.

5. نکات نحوی: می‌توان این واژه را در جملات مختلف به کار برد:
   • "قوم‌گرایی یکی از چالش‌های اجتماعی در بسیاری از کشورهاست."
   • "ناهنجاری‌های ناشی از قوم‌گرایی ممکن است به درگیری‌های قومی منجر شود."

برای نوشتن صحیح و مؤثر درباره "قوم‌گرایی"، توجه به سیاق و معنا و همچنین اصول نگارش صحیح ضروری است.