باارزش

کلمه "باارزش" در زبان فارسی به معنای داشتن ارزش یا مطلوبیت است و اصول نگارشی و دستوری خاصی دارد. در زیر برخی از قواعد مربوط به این کلمه ذکر می‌شود:

1. جداسازی بخش‌ها: "با" و "ارزش" به عنوان دو بخش جدا هستند، اما در ترکیب این دو کلمه به همدیگر چسبیده و به صورت "باارزش" نوشته می‌شوند. در نگارش رسمی می‌توان از "با ارزش" نیز استفاده کرد، اما "باارزش" به عنوان یک واژه مرکب به کار می‌رود.

2. نقطه‌گذاری: اگر "باارزش" در وسط جمله باشد، باید توجه داشت که قبل و بعد از آن احتمالا به نشانه‌گذاری مناسب نیاز دارد.

3. توافق در جنس و عدد: این کلمه در جملات مختلف بسته به مفهومی که از آن می‌خواهید، ممکن است با اسم‌های مذکر یا مؤنث و همچنین مفرد یا جمع همخوانی داشته باشد. مثلاً: "این کتاب‌ها باارزش هستند."

4. استفاده در جملات: "باارزش" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود. مثلاً: "این اطلاعات باارزش هستند."

5. معانی هم‌معنی و antonym: معانی هم‌معنی از جمله "مفید"، "گران‌بها" و antonymهای آن مانند "بی‌ارزش"، "بی‌محتوا" نیز می‌توانند در متون شما به کار رود.

این نکات می‌توانند به شما در استفاده صحیح از کلمه "باارزش" کمک کنند. اگر سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم به آن پاسخ دهم.

1. هر تجربه‌ای که در زندگی به دست می‌آوریم، یک درس باارزش است که می‌تواند به رشد ما کمک کند.
2. این کتاب حاوی اطلاعات باارزش در زمینه توسعه فردی و حرفه‌ای است.
3. دوستی‌های واقعی و صادقانه همیشه باارزش‌تر از هر ثروتی هستند که در دنیا داریم.