کلمه "کم بهره" یک ترکیب دو بخشی است که معمولاً به معنای "کسی که بهره یا کسانی که بهره کمتری از چیزی دارند" استفاده می‌شود. در نوشته‌های فارسی، رعایت برخی قواعد نگارشی و دستوری ضروری است. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌کنم:

1. فاصله‌گذاری: کلمات در ترکیب‌های فارسی باید از یکدیگر فاصله داشته باشند. بنابراین "کم بهره" باید به صورت جدا نوشته شود و نه به صورت "کمبهره".

2. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند به عنوان صفت یا موصوف در جملات استفاده شود. به عنوان مثال: "او یک انسان کم بهره است." یا "این جامعه در زمینه آموزشی، کم بهره است."

3. تطابق: در مواردی که "کم بهره" وصف باشد، باید با اسم مورد نظر خود از نظر تعداد (مفرد یا جمع) و جنس (مذکر یا مؤنث) مطابقت داشته باشد. به عنوان مثال: "افراد کم بهره" (جمع) و "زن کم بهره" (مؤنث).

4. نکته‌های معنایی: در زمان استفاده از این عبارت، دقت کنید که از نظر معنا و مفهوم، مناسب با متن یا محتوای گفت‌وگو باشد و به گونه‌ای استفاده شود که احترام به افراد حفظ شود.

5. نکته‌های ادبی: در نوشتارهای ادبی، ممکن است از کلمات مشابه یا مترادف نیز استفاده شود تا جذابیت متن را افزایش دهد. به عنوان مثال، می‌توان به جای "کم بهره" از "کم توان" یا "کم بهره‌ور" نیز استفاده کرد.

اگر سوال مشخص‌تری در مورد استفاده یا معانی خاص این عبارت دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر یاری کنم!