کم تجربه

کلمه "کم‌تجربه" در زبان فارسی به معنای فردی است که تجربه‌ی کافی در زمینه‌ای ندارد. در نوشتار و استفاده از این کلمه، چند نکته‌ی قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. چند جزئی بودن: "کم‌تجربه" یک واژه‌ی ترکیبی است که از دو بخش "کم" و "تجربه" تشکیل شده است. در زبان فارسی، کلمه‌های مرکب معمولاً با فاصله نوشته می‌شوند، اما در اینجا به‌دلیل این‌که "کم" به‌عنوان صفت و "تجربه" به‌عنوان اسم با هم ترکیب شده‌اند، با خط تیره (‌) می‌آیند.

2. نقش کلمه در جمله: "کم‌تجربه" معمولاً به‌عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم‌هایی مثل "فرد"، "شخص" و غیره بیاید. به‌عنوان مثال: "او یک فرد کم‌تجربه است."

3. استفاده‌ی صحیح: استفاده از این اصطلاح در متون رسمی و غیررسمی رایج است، اما توجه داشته باشید که در برخی موارد ممکن است به‌جای آن از واژه‌های دیگری مانند "ناپخته" یا "بی‌تجربه" استفاده شود که ممکن است بار معنایی متفاوتی داشته باشند.

4. تناسب تعداد: این کلمه در حالت مفرد و جمع به‌طور یکسان نوشته می‌شود، بنابراین هیچ تغییر زبانی خاصی در حالت جمع وجود ندارد. به‌عنوان مثال: "افراد کم‌تجربه" یا "اشخاص کم‌تجربه".

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "کم‌تجربه" در نگارش‌های خود استفاده کنید.