کلمه "کینه ورز" به معنای فردی است که کینه به دل دارد و در این زمینه می‌توان به قواعد نگارشی و استفاده صحیح از آن اشاره کرد:

1. جداسازی کلمات: "کینه ورز" ترکیبی از دو واژه "کینه" و "ورز" است. در نوشتار فارسی، این دو واژه باید جدا نوشته شوند.

2. نحوه‌ی استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به توصیف افراد یا رفتارهای آنان اشاره داشته باشد. مثال: "او فردی کینه ورز است."

3. تناسب با سایر کلمات: برای بهتر شدن گفتگو یا نوشتار خود، می‌توانید از این کلمه در کنار دیگر واژه‌ها استفاده کنید. مثلاً: "رفتار کینه ورزانه" یا "رویکرد کینه ورز".

4. توجه به معنا: در استفاده از این کلمه، به معنای منفی آن توجه کنید. این واژه بار منفی دارد و به احساسی منفی اشاره می‌کند.

5. عدم کاربرد در جملات مثبت: بهتر است در جملات مثبت یا توصیفی از صفات مثبت استفاده کنید و از "کینه ورز" در مواقعی که از صفات منفی صحبت می‌شود، استفاده کنید.

در کل، کلمه "کینه ورز" باید در زمینه‌های توصیفی و در جملات منفی به کار رود و به خوبی از سایر واژه‌ها جدا و قابل فهم باشد.