متاخر

کلمه "متاخر" در زبان فارسی به معنی "دیرتر" یا "پسین" است و معمولاً برای اشاره به چیزی که بعد از زمان یا واقعه‌ای خاص رخ می‌دهد، به کار می‌رود.

برخی از نکات نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. جایگاه کلمه: "متاخر" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل یا بعد از اسم قرار گیرد.

   • مثال: "نظریه متاخر" یا "تحولی که متاخر از آن رخ داد".

2. هماهنگی در جنس و عدد: در صورت استفاده از کلمه "متاخر" برای اشاره به مفاهیم جمع یا جنس مؤنث، باید به هماهنگی در جنس و عدد توجه داشت.

   • مثال: "کتاب‌های متاخر" (جمع مذکر) یا "نظریه‌های متاخر" (جمع مؤنث).

3. استفاده در جملات: "متاخر" می‌تواند در جملات مختلف به کار رود و مفهوم خاصی را القا کند.

   • مثال: "تحقیقات متاخر نشان داده‌اند که..."

4. نحوه نوشتار: این کلمه باید به صورت صحیح و بدون غلط املایی نوشته شود.

5. ترکیب با دیگر کلمات: "متاخر" می‌تواند با پسوندها یا پیشوندهای دیگر ترکیب شود، ولی باید به معنای خاص در هر ترکیب توجه کرد.

رعایت این نکات کمک می‌کند تا از "متاخر" به درست و مناسب استفاده شود.