بازجویی

کلمه "بازجویی" در زبان فارسی به معنای تحقیق و بررسی از فردی است که به نوعی متهم یا مظنون محسوب می‌شود. در نوشتار و نگارش فارسی، رعایت قواعد نگارشی و نحوه استفاده صحیح از این کلمه اهمیت دارد. در زیر به چند نکته مرتبط با استفاده از کلمه "بازجویی" اشاره می‌شود:

۱. نحوه نوشتن: کلمه "بازجویی" به صورت صحیح به همین شکل نوشته می‌شود و نیازی به تغییر یا حذف حروف ندارد.

۲. نوع کلمه: "بازجویی" یک اسم است و معمولاً به فرایند یا عمل سوال و جواب در مورد یک موضوع خاص اشاره دارد.

۳. رایج‌ترین استفاده: این کلمه معمولاً در متن‌های حقوقی، خبری و قضایی به کار می‌رود و ممکن است با عبارات دیگری مانند "بازجویی پلیس"، "فرآیند بازجویی" و غیره همراه شود.

۴. ساختار جمله: در جملات مختلف می‌توان از "بازجویی" به صورت‌های مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:

• "متهم در جریان بازجویی به سوالات پاسخ داد."
• "بازجویی از شاهدان برای کشف حقیقت ضروری است."

۵. افزودن توضیحات: در برخی موارد، می‌توان توضیحات اضافی مانند زمان، مکان یا نوع بازجویی را به جمله اضافه کرد تا معنا روشن‌تر شود:

• "بازجویی در ساعت ۱۰ صبح به انجام رسید."

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "بازجویی" به درستی و به صورت مؤثر در نگارش استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "بازجویی" در جمله آمده است:

1. مأموران پلیس پس از دستگیری مظنون، بازجویی را آغاز کردند.
2. وکیل مدافع از موکل خود خواست تا در طول بازجویی آرام باشد و به سوالات پاسخ دهد.
3. بازجویی از شاهدان حادثه به بررسی جزئیات و یافتن سرنخ‌های جدید کمک کرد.
4. پس از بازجویی طولانی، متهم به افشای اطلاعات مهمی درباره‌ فعالیت‌های غیرقانونی خود پرداخت.
5. در بازجویی‌های انجام شده، مشخص شد که او هیچ نقشی در جرم نداشته است.

اگر سوال دیگری دارید یا نیاز به اطلاعات بیشتری است، خوشحال می‌شوم کمک کنم!