مداهنه گر

کلمه "مداهنه‌گر" از ترکیب دو بخش "مداهنه" و "-گر" تشکیل شده است.

قواعد فارسی و نگارشی برای "مداهنه‌گر":

1. معنی و کاربرد: کلمه "مداهنه" به معنای نرمش و تساهل در برخورد با دیگران به‌خصوص در مواردی که باید از باورها یا اصول خود دفاع کرد، است. "-گر" به‌عنوان پسوند نشان‌دهنده فعلا و یا شخصی که کاری انجام می‌دهد، به کار می‌رود. بنابراین، "مداهنه‌گر" به کسی اطلاق می‌شود که در شرایط خاص، به جای ایستادگی بر اصول خود، به نرمش و تساهل تمایل دارد.

2. نویسندگی: هنگام استفاده از این کلمه در متن، باید توجه داشت که به صورت تایپی درست نوشته شود و حروف‌چینی به درستی انجام گیرد. به عنوان مثال: «مداهنه‌گر» با فاصله مناسب و تکیه بر واژه.

3. نحو و صرف:

   • "مداهنه‌گر" اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات به کار رود.
   • می‌توان به‌راحتی پسوندهای مختلف را به این کلمه اضافه کرد (مانند "مداهنه‌گری" به معنی ویژگی یا رفتار شخص مداهنه‌گر).
4. نکات نگارشی:
   • در متون رسمی و علمی، تأکید بر معانی و مصداق‌های درست این واژه مهم است.
   • استفاده از علامت‌های نگارشی مناسب مانند ویرگول یا نقطه‌گذاری در ادامه جملات نیز اهمیت دارد.

مثال‌ها:

• «او همیشه به‌عنوان یک مداهنه‌گر در مقابل انتقادات ایستادگی می‌کند.»
• «مداهنه‌گری در مسائل اخلاقی می‌تواند به ایجاد تضاد با اصول انسانی منجر شود.»

با رعایت این قواعد و نکات، می‌توانید از کلمه "مداهنه‌گر" به‌طور صحیح و مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.