کلمه "مصلحت‌اندیشی" یک واژه ترکیبی است که از دو بخش "مصلحت" و "اندیشی" تشکیل شده است. در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه نکات زیر را می‌توان ذکر کرد:

1. نوشتار صحیح: واژه "مصلحت‌اندیشی" باید به شکل متصل و با خط تیره نوشته شود. این امر به سبب ترکیب این دو واژه و ایجاد یک مفهوم جدید است.

2. تلفظ: در تلفظ این کلمه، باید بر روی هجاهای مختلف تأکید مناسب داشته باشید. به طور کلی، تلفظ صحیح آن به شکل "مصلحت‌اندیشی" است.

3. معنی: "مصلحت‌اندیشی" به معنای تفکر و تأمل در مورد مصلحت‌ها و منافع است. این واژه معمولاً در مباحث سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به کار می‌رود.

4. قواعد نگارشی: در متن‌های رسمی و علمی، سعی کنید از این کلمه در جملات مفهومی استفاده کنید. به مثال زیر دقت کنید:

   • "در تصمیم‌گیری‌های کلان، مصلحت‌اندیشی از اهمیت بالایی برخوردار است."
5. استفاده از واژه: هنگام استفاده از این کلمه در جملات، بهتر است به‌خو بی نشان‌دهنده توجیه ضرورت و اهمیت مصلحت‌ها باشید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "مصلحت‌اندیشی" به شکل صحیح و مؤثر استفاده کنید.