مضطر

کلمه "مضطر" در زبان فارسی به معنای کسی است که به ناچار و در شرایط سخت و اضطراری قرار دارد. در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این کلمه می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. هجی و تلفظ: "مضطر" به عربی است و باید به صورت صحیح هجی و تلفظ شود. هجی آن به صورت "مَضطَر" است.

2. جنسیت: این کلمه به صورت عمومی به کار می‌رود و می‌تواند به مردان یا زنان اطلاق شود. برای اشاره به زنان می‌توان از "مضطره" استفاده کرد.

3. قید و صفات: در جملات فارسی، "مضطر" می‌تواند به عنوان صفت به کار رود. مثلاً: "او در شرایط مضطری قرار دارد."

4. حالت‌های ترکیبی: این کلمه می‌تواند همراه با کلمات دیگر استفاده شود؛ مانند "مضطر به کمک" یا "مضطر در تصمیم‌گیری".

5. استفاده در متون رسمی و ادبی: "مضطر" معمولاً در متون رسمی، ادبی و دین‌داران به کار می‌رود تا احساسات و شرایط خاص را توصیف کند.

6. نکات نگارشی: در هنگام نوشتن، توجه به نوع جمله ویرگول‌ها و نقاط بسیار مهم است. به عنوان مثال، می‌توان جمله‌ای مانند "او مضطر شد که تصمیم سریع بگیرد" نوشت.

این نکات به نگارش درست و استفاده صحیح از کلمه "مضطر" در زبان فارسی کمک می‌کند.

1. در شرایط سخت، وقتی که فرد به کمک نیاز دارد، او به حالت مضطر می‌رسد.
2. او به علت بیماری ناگهانی، مضطر شد تا به پزشک مراجعه کند.
3. در زمان‌های بحران، انسان‌ها مضطر می‌شوند که تصمیمات سریع و دشواری اتخاذ کنند.