در زبان فارسی، کلمه "معصیت‌کار" از دو بخش "معصیت" و "کار" تشکیل شده است. در نوشتار و نگارش این کلمه، به چند نکته توجه کنید:

1. فصلت: کلمه "معصیت‌کار" به احتمال زیاد به معنای فردی است که مرتکب معصیت می‌شود. در این حالت، از طریق ترکیب دو بخش "معصیت" و "کار" یک واژه مرکب به وجود آمده است.

2. نشان‌گذاری: در زبان فارسی، برای ایجاد واژه‌های مرکب معمولاً از "خط تیره" برای جداسازی بخش‌ها استفاده نمی‌شود، اما در مورد ترکیب‌هایی مانند "معصیت‌کار" می‌توان به دلیل روشن‌تر شدن معنی واژه از آن استفاده کرد (مانند: معصیت‌کار).

3. قید و صفت: این واژه می‌تواند به عنوان یک صفت به کار رود، لذا باید آن را در قالب جملات به درستی به کار برد. مثلاً: "او یک معصیت‌کار است."

4. تحریر صحیح: در نوشتار رسمی و علمی بهتر است از شکل درست و دقیق واژه استفاده شود و به شیوه‌هایی که ممکن است گفته شود "معصیت‌کاران" یا "معصیت‌کاران‌اش"، توجه داشته باشید.

در نهایت، توجه به بافت جمله و کاربرد واژه به منظور ارتباط بهتر ایده‌ها و معناها در نگارش مهم است.