مکشوف

کلمه "مکشوف" در زبان فارسی به معنای "آشکار" یا "هویدا" است و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. جنس و تعداد: "مکشوف" یک صفت است و می‌تواند با توجه به جنس و تعداد اسم‌ها تغییر کند. در شکل مؤنث و جمع به صورت زیر خواهد بود:

   • مؤنث: "مکشوفه"
   • جمع: "مکشوف‌ها"

2. استفاده در جملات: برای ایجاد جملات صحیح نگارشی، توجه به موقعیت کلمه در جمله مهم است. به عنوان مثال:

   • "این راز برای همه مکشوف شد."
   • "جزئیات مکشوف، شگفت‌انگیز بودند."

3. ارتباط با کلمات دیگر: ممکن است "مکشوف" به همراه پیشوندها و پسوندهای دیگر نیز به کار رود. برای مثال:

   • "مکشوفات" به معنی چیزهایی که مکشوف یا آشکار شده‌اند.

4. توجه به هم‌نشینی‌ها: استفاده از کلمه "مکشوف" در کنار دیگر کلمات می‌تواند معنا و مفهوم دقیق‌تری به جمله ببخشد:

   • "چهره مکشوف حقیقت در این روایت به وضوح نمایان است."
5. نگارش و املاء: املای صحیح "مکشوف" و پیروی از قواعد املایی فارسی در نوشتار اهمیت دارد.

با رعایت این نکات می‌توانید در نگارش خود از کلمه "مکشوف" به درستی و به طور مؤثر استفاده کنید.

1. در سال‌های اخیر، اطلاعات جدیدی درباره‌ی تاریخچه‌ی این مکان مکشوف شده است.
2. رازهای مخفی این کتاب نفیس به تدریج مکشوف و اعتبار آن افزایش یافته است.
3. پس از تحقیقات گسترده، حقیقتی که سال‌ها در پرده‌ی ابهام بود، سرانجام مکشوف گردید.