منزجر

کلمه "منزجر" به معنی "بیزار" یا "متحمل شعف و دلزده" در زبان فارسی استفاده می‌شود. در مورد قواعد زبانی و نگارشی مرتبط با این کلمه، می‌توان به نکات زیر اشاره کرد:

1. نحو و دستور زبان: "منزجر" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان توصیف کننده‌ای برای اسم‌هایی مانند انسان‌ها یا احساسات به کار رود. مثلاً: «او از این رفتار منزجر است.»

2. قید و فعل: می‌توان با افعال و قیدها ترکیب کرد. مثلاً: «او به شدت منزجر شده است.»

3. توجه به جنسیت و جمع: در فارسی، صفت‌ها به جنسیت و جمع و مفرد بستگی دارند. به عنوان مثال:

   • برای مذکر: «او منزجر است.»
   • برای مؤنث: «او منزجر است.» (در حال حاضر در زبان محاوره، گاهی جنسیت در برخی موارد نادیده گرفته می‌شود)
   • جمع: «آن‌ها منزجر هستند.»

4. جمله‌سازی: می‌توان از "منزجر" در جملات مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:

   • «من از این موضوع بسیار منزجر هستم.»
   • «نظر او در مورد این فیلم منزجرکننده بود.»
5. نکات نگارشی:
   • در نگارش رسمی، از علامت‌های نگارشی به درستی استفاده کنید و کلمه "منزجر" را در بافت مناسب و با رعایت قواعد جملات به کار ببرید.
   • همچنین توجه داشته باشید که برای انتقال صحیح معنا، جملات را به گونه‌ای بسازید که کلمه "منزجر" به درستی درک شود.

این نکات می‌تواند به فهم بهتر و استفاده صحیح از کلمه "منزجر" کمک کند.

1. او از رفتار بی‌ادبانه‌ی آن شخص منزجر شد و دیگر تمایلی به ادامه‌ی گفت‌وگو نداشت.
2. بوی بد زباله‌ها باعث شد که همه‌ی حاضران در مهمانی منزجر شوند و به خاطر آن مکان را ترک کنند.
3. وقتی حقیقت را درباره‌ی آن موضوع کشف کرد، احساس منزجرکننده‌ای در درونش برانگیخته شد.