موافقت نامه

کلمه "موافقت‌نامه" یک ترکیب واژه‌ای در زبان فارسی است که به معنای توافق‌نامه یا سندی که در آن دو یا چند طرف به توافقی دست پیدا کرده‌اند، استفاده می‌شود. در نوشتن این کلمه و استفاده از آن در جملات، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "موافقت‌نامه" باید با خط تیره بین دو بخش "موافقت" و "نامه" نوشته شود. این خط تیره نشان دهنده ترکیب دو واژه مستقل برای ایجاد یک مفهوم جدید است.

2. نحوه صرف و استفاده: این کلمه به عنوان یک اسم قابل شمارش در جملات به کار می‌رود و می‌توان آن را در حالت جمع نیز آورد: "موافقت‌نامه‌ها".

3. موارد استفاده:

   • می‌توان در جملات رسمی و غیررسمی از آن استفاده کرد. برای مثال: "ما به امضای یک موافقت‌نامه میان دو کشور دست یافتیم."
   • هنگام اشاره به موضوعات قانونی یا قراردادی، این واژه به طور مکرر به کار می‌رود.
4. جایگاه کلمه در جمله: می‌تواند نقش فاعل، مفعول، یا مضاف‌الیه را در جمله ایفا کند. برای مثال:
   • "ما یک موافقت‌نامه جدید امضا کردیم." (مفعول)
   • "موافقت‌نامه‌ای که دیروز امضا شد..." (فاعل)

با رعایت این نکات و استفاده صحیح از کلمه "موافقت‌نامه"، می‌توانید نگارش خود را بهبود ببخشید و متن‌های خود را رسمی‌تر و قابل فهم‌تر کنید.

1. پس از مذاکرات طولانی، دو کشور finally‌ برای امضای یک توافق‌نامه رسمی به توافق رسیدند.
2. موافقت‌نامه جدید بین دانشگاه‌ها فرصتی برای تبادل دانشجویان و استادان فراهم کرد.
3. این موافقت‌نامه شامل شرایط و ضوابطی است که باید توسط هر دو طرف رعایت شود.