مه پیکر

کلمه "مه پیکر" ترکیبی است که به معنای "دارای پیکر و شکل مه‌آلود" یا "مه مانند" به کار می‌رود. در نگارش و استفاده از این کلمه، توجه به قواعد زیر حائز اهمیت است:

1. فاصله‌گذاری: بین دو جزء "مه" و "پیکر" باید فاصله باشد.

2. استفاده به عنوان صفت: این کلمه معمولاً به عنوان صفت برای توصیف اشیاء یا موجودات به کار می‌رود. به عنوان مثال: "او یک زن مه پیکر بود."

3. نحوه‌ی تلفظ: در هنگام گفتن این کلمه، باید دقت شود که حروف به درستی ادا شوند و تاکید بر روی هجاهای مناسب باشد.

4. نوشتار صحیح: حتماً از خط فارسی درست و رسم‌الخط مناسب استفاده کنید.

5. سیاق کلام: توجه به شرایط و سیاق جمله‌ای که این صفت در آن به کار می‌رود، اهمیت دارد. برای مثال، در متون ادبی ممکن است این کلمه معنایی عمیق‌تر بگیرد.

استفاده درست و به‌جا از کلمات می‌تواند به غنای متن و فهم بهتر آن کمک کند.