کلمه «نازک دل» یک ترکیب وصفی در زبان فارسی است که هر یک از واژه‌های آن، معنای خاصی دارد. در زیر به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این ترکیب می‌پردازیم:

1. معنی:

   • نازک: در اینجا به معنای حساس و لطیف است.
   • دل: به معنای روح، احساسات یا عواطف است. به طور کلی، «نازک دل» به فردی اشاره دارد که حساس و زودرنج است.

2. نوشتار صحیح:

   • این ترکیب باید به صورت جدا نوشته شود: «نازک دل» و نه «نازکدل».

3. استفاده در جملات:

   • می‌توان از این ترکیب در توصیف اشخاص یا حالات عاطفی استفاده کرد. به عنوان مثال:
     • «او فردی نازک دل است و به راحتی تحت تأثیر احساسات قرار می‌گیرد.»

4. نکات مربوط به بدهی‌ها:

   • در جملات توصیفی می‌توان از افعال و قیدهایی استفاده کرد که به ویژگی‌های شخصیت «نازک دل» اشاره دارند. مانند: آسیب‌پذیر، حساس، عاطفی و...
5. قافیه و شعر:
   • اگر در شعر از این ترکیب استفاده می‌شود، باید به قافیه و وزن شعر توجه شود.

توجه به این قواعد و نکات می‌تواند به بهبود استفاده از این ترکیب در نوشتار و گفتار فارسی کمک کند.

1. او با وجود اینکه از نظر ظاهری نازک دل به نظر می‌رسید، اما در مواجهه با مشکلات همیشه شجاع و مقاوم بود.
2. دوستانش همیشه به او می‌گفتند که نازک دل است و نباید به راحتی تحت تأثیر کلمات دیگران قرار گیرد.
3. داستان‌های غم‌انگیز او را به شدت تحت تأثیر قرار می‌داد و نشان‌دهنده‌ی نازک دل بودنش بود.