کلمه «نتیجه‌گیری» در فارسی به معنای فرآیند استخراج یا نتیجه‌گیری از داده‌ها، مطالب یا اطلاعات مختلف است. در استفاده از این کلمه، چند نکته و قاعده نگارشی وجود دارد که باید رعایت شوند:

1. نحوه نوشتن: کلمه «نتیجه‌گیری» به صورت وصل نوشته می‌شود و از ضمائم و پیشوندهای جداگانه به کار نمی‌رود. این به این معناست که باید «نتیجه‌گیری» را به‌صورت یک کلمه بنویسید.

2. زبان رسمی و غیررسمی: در متون رسمی، علمی و ادبی استفاده از «نتیجه‌گیری» معمولاً مناسب‌تر است. در متون غیررسمی یا محاوره‌ای، ممکن است از معادل‌های ساده‌تر یا توضیحات محاوره‌ای استفاده شود.

3. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً در پایان مقالات، تحقیق‌ها و گزارش‌ها به کار می‌رود و بیانگر خلاصه‌ای از یافته‌ها و اندیشه‌های کلیدی است. به‌عنوان مثال:

   • در این مقاله، نتیجه‌گیری نشان می‌دهد که...

4. نکات گرامری: کلمه «نتیجه‌گیری» یک اسم است و می‌توان از آن به‌عنوان فاعل، مفعول و حتی به صورت ترکیبی با صفت‌ها و قیدها استفاده کرد. به‌عنوان مثال:

   • «نتیجه‌گیری‌های این مطالعه به‌وضوح نشان‌دهنده‌ی روندهاست.»
5. نکات معنایی: توجه داشته باشید که «نتیجه‌گیری» تنها به فرایند استنباط و ارائه‌ی نتیجه اشاره نمی‌کند، بلکه می‌تواند به خود نتایج نهایی که از یک تحلیل یا مطالعه به‌دست آمده‌اند نیز اشاره داشته باشد.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «نتیجه‌گیری» به‌طور صحیح و مؤثر در متون فارسی استفاده کنید.