نجات دهنده

کلمه "نجات‌دهنده" به معنای کسی است که دیگران را از موقعیت یا شرایط خطرناک نجات می‌دهد. در مورد قواعد نگارشی و دستوری این کلمه، به نکات زیر توجه کنید:

1. فاصله‌ی نوشتاری: "نجات‌دهنده" با استفاده از خط تیره نوشته می‌شود. این خط تیره نشان‌دهنده‌ی ترکیب دو واژه "نجات" و "دهنده" است.

2. أشکال مختلف: این کلمه می‌تواند در جمله به‌صورت‌های مختلف صرف شود. به‌عنوان مثال:

   • نجات‌دهندگان (جمع)
   • نجات‌دهنده‌ای (مفرد نکره)
   • نجات‌دهنده‌ام (مفرد متکلم)

3. نقش کلمه: نقش "نجات‌دهنده" در جمله معمولاً اسم است. این کلمه می‌تواند به‌عنوان فاعل، مفعول یا دیگر عناصر جمله به کار رود.

4. اشتقاق و ساختار: واژه‌ی "نجات‌دهنده" از ریشه‌ی "نجات" و پسوند "دهنده" ساخته شده است. پسوند "دهنده" نشان‌دهنده‌ی فعالیت انجام‌دهنده است و در اینجا به معنای کسی است که عمل نجات را انجام می‌دهد.

5. نوشتار علمی و ادبی: در نوشتارهای رسمی و ادبی، به‌کارگیری چنین کلماتی، با توجه به ریشه و معنا، می‌تواند غنای زبان را افزایش دهد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌درستی از کلمه "نجات‌دهنده" در نوشتار خود استفاده کنید.