کلمه "نرم‌خویی" به معنای لطافت و مهربانی در رفتار و کردار فرد است. قواعد نگارشی و دستوری مرتبط با این کلمه به شکل زیر است:

1. هم‌نوشتاری: "نرم‌خویی" با وصله‌ای بین دو قسمت "نرم" و "خویی" نوشته می‌شود. این وصله "ـ" (یای موصول) که نشان‌دهنده ترکیب دو واژه است، ضروری است.

2. چیدمان در جمله: این کلمه به عنوان اسم می‌تواند در جمله به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • «نرم‌خویی او باعث محبوبیتش میان دوستانش شد.»
   • «به خاطر نرم‌خویی‌اش، همیشه مورد محبت دیگران است.»

3. جمع‌سازی: برای جمع بستن این کلمه، معمولاً از "ها" استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "نرم‌خویی‌ها."

4. قید و صفت: این واژه به طور معمول به عنوان اسم استفاده می‌شود، اما می‌تواند به شکل صفات نیز مورد استفاده قرار گیرد، مثلاً: "او فردی نرم‌خو است."

5. کتابتی و گفتاری: در نوشتار رسمی و گفتار محاوره‌ای، این واژه به یک شکل نوشته و بیان می‌شود، اما در مکالمات غیررسمی و محاوره‌ای ممکن است برخی افراد آن را به شکل غیررسمی و بدون "-" بیان کنند که نادرست است.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "نرم‌خویی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.