نهر

کلمه "نهر" در زبان فارسی به معنای آبراهی است که معمولاً آب تازه و زلالی دارد و برای آبیاری یا جاری شدن آب به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد زبان و نگارش مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نطق و تلفظ:

   • کلمه "نهر" با حرف "ن" و "ه" و "ر" تلفظ می‌شود. نکته‌ای در مورد تلفظ این کلمه وجود ندارد، اما در نوشتار باید به صحیح نوشتن آن توجه کرد.

2. جنس و تعداد:

   • "نهر" کلمه‌ای مذکر است. برای جمع آن می‌توان از "نهروها" یا "نهار" استفاده کرد، اما در زبان محاوره‌ای بیشتر به صورت "نهرها" به کار می‌رود.

3. استفاده در جملات:

   • این کلمه معمولاً به عنوان اسم در جملات به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول استفاده شود. به عنوان مثال:
     • "نهر جاری است."
     • "آب در نهر روان است."

4. استعارات و مجاز:

   • در ادبیات فارسی، کلمه "نهر" می‌تواند به طور استعاری نیز به کار رود و به جریان زندگی یا محبت اشاره کند.
5. نکات نگارشی:
   • کلمه "نهر" باید به صورت کامل و بدون تغییر در املای آن نوشته شود. همچنین بهتر است در متن‌های علمی و رسمی به دقت مورد استفاده قرار گیرد.

توجه به این موارد کمک می‌کند تا کلمه "نهر" به درستی و در جای مناسب خود استفاده شود.

1. در کنار نهر، گل‌های زیبایی شکفته بودند و صدای آب دلنواز بود.
2. کودکان با خوشحالی در نهر بازی می‌کردند و کاغذهایی که درست کرده بودند، بر روی آب می‌فرستادند.
3. در دل جنگل، نهر خنکی جریان داشت که زندگی را به طبیعت اطراف می‌بخشد.