یادآور

کلمه «یادآور» در زبان فارسی به معنای خاصی است و می‌تواند به عنوان اسم و همچنین به عنوان صفت مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه، چند نکته درباره قواعد و نگارش آن ارائه می‌شود:

1. تفکیک اجزای کلمه: کلمه «یادآور» از دو بخش «یاد» و «آور» تشکیل شده است. «یاد» به معنای خاطر یا یادآوری و «آور» به معنای آوردن یا ارائه دادن است.

2. نحوه نگارش: این کلمه به صورت پیوسته و بدون فاصله نوشته می‌شود و از نظر نگارشی صحیح است. در صورتی که بخواهید آن را به عنوان صفت استفاده کنید، به شکل «یادآور» باقی می‌ماند.

3. مفاهیم مرتبط با کلمه:

   • اسم: می‌تواند به معنای چیزی که یادآور یک موضوع خاص است، به کار رود. مثلاً «این فیلم یک یادآور از خاطرات کودکی‌ام است».
   • صفت: به معنای کسی یا چیزی که باعث یادآوری می‌شود، مثلاً «این آهنگ بسیار یادآور است».
4. نکات نگارشی:
   • در استفاده از کلمه یادآور در جملات، می‌توان از آن به عنوان فاعل، مفعول و یا صفت استفاده کرد.
   • توجه به قواعد نحوی در جملات ضروری است تا معنی به درستی منتقل شود.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه «یادآور» در متن‌های خود به شکل صحیح و مؤثر استفاده کنید.

1. این کتاب خاطرات من را یادآور دوران کودکی‌ام می‌کند.
2. عطر یادآور او بود و هر بار که از کنار گل‌های آن باغ عبور می‌کردم، خاطراتش زنده می‌شد.
3. دیوارهای این خانه همیشه یادآور لحظات شاد و غم‌انگیز خانواده‌ام هستند.