کلمه "یتیم" در زبان فارسی به معنای کودکی است که پدر یا مادرش را از دست داده است. در نوشتار و نگارش زبان فارسی، برخی قواعد و نکات نگارشی مربوط به استفاده از این کلمه وجود دارد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "یتیم" باید به همین شکل و با این املاء نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: در متونی که از این کلمه استفاده می‌شود، علامت‌های نگارشی مانند کاما، نقطه، و علامت سوال باید به درستی استفاده شوند. به عنوان مثال: "او یتیم است، اما هرگز ناامید نشده است."

3. قافیه و معنی: در اشعار و متون ادبی، گاه ممکن است از کلمه "یتیم" به عنوان یک نماد یا قافیه استفاده شود. در این صورت، توجه به مفهوم و بار معنایی کلمه در قالب شعر اهمیت دارد.

4. جملات توصیفی: وقتی از "یتیم" در جملات توصیفی استفاده می‌کنید، می‌توانید جملات توصیفی اضافه‌ای ارائه دهید تا فضای احساسی متن را بیشتر کنید. مانند: "یتیمان بی‌پناه در جامعه نیاز به محبت و توجه بیشتری دارند."

5. جمع‌بندی: شکل جمع کلمه "یتیم" "یتیمان" یا "یتیم‌ها" است که در موارد مختلف می‌توان از آن استفاده کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به بهبود نگارش خود در استفاده از کلمه "یتیم" کمک کنید.

1. یتیمان در جامعه نیازمند حمایت و توجه بیشتری هستند تا بتوانند به زندگی بهتر دست پیدا کنند.
2. او خود را همواره با یتیمان در کانون‌های خیریه می‌بیند و به آن‌ها کمک می‌کند.
3. یتیم‌ها با وجود مشکلات فراوان، هر روز تلاش می‌کنند تا به آرزوهایشان دست یابند.