«برهان آوردن» یک عبارت فارسی است که تشکیل شده از دو واژه «برهان» و «آوردن». در اینجا چند نکته در مورد قواعد فارسی و نگارشی مربوط به این عبارت آورده شده است:

1. تلفظ و نوشتار:

   • «برهان» به معنای دلیل و استدلال قاطع است و با «آوردن» که به معنای ارائه یا بیان کردن است ترکیب شده است.

2. نقش دستوری:

   • «برهان» اسم و «آوردن» فعل است. در بیان جمله، «برهان آوردن» به معنای ارائه کردن دلیل یا استدلال است.

3. ساختار جمله:

   • این عبارت معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که نیاز به استدلال یا اثبات یک موضوع وجود دارد. به طور مثال: «او برای نظریه‌اش برهان آورد.»

4. نکات نگارشی:

   • در نگارش این عبارت باید به فاصله بین کلمات توجه شود.
   • اگر در متنی استفاده شود، برای تاکید می‌توان از علامت نگارشی مناسب مانند ویرگول یا دو نقطه قبل از آن استفاده کرد.
5. استفاده از کلمات مشابه:
   • می‌توان به جای «برهان آوردن» از تعبیراتی مانند «استدلال کردن» یا «دلیل آوردن» نیز استفاده کرد، اما هر یک از این عبارات ممکن است بار معنایی متفاوتی داشته باشد.

با توجه به موارد فوق، می‌توان از عبارت «برهان آوردن» به درست و به‌صورت نگارشی صحیح استفاده کرد تا مفهوم مورد نظر به درستی منتقل شود.