بلندپروازی

کلمه «بلندپروازی» به معنای داشتن آرزوها و اهداف بلند و دوردست است. در نوشتار فارسی، این کلمه به طور صحیح به همین شکل نوشته می‌شود.

به چند نکته نگارشی و قواعدی در مورد این کلمه اشاره می‌شود:

1. جدا نوشتن: کلمه «بلندپروازی» به عنوان یک واژه مرکب نوشته می‌شود و نیازی به جدا نوشتن ندارد. باید توجه داشت که جدا نوشتن آن (به عنوان مثال: بلند پروازی) نادرست است.

2. نقطه‌گذاری: اگر این کلمه در جمله‌ای استفاده شود، باید قواعد نقطه‌گذاری در جمله رعایت شود. به عنوان مثال: «او همیشه به بلندپروازی‌هایش افتخار می‌کند.»

3. رسم الخط: در نوشتار رسمی و ادبی، باید از استفاده نادرست و صداگذاری اشتباه خودداری شود. این کلمه باید به صورت متناسب و بدون نقص تلفظ شود.

4. تلفظ: تلفظ آن به صورت زیر است: /bɛlænd.pɛrɒvɒzi/ که شامل سه بخش اصلی «بلند»، «پر» و «وازی» می‌باشد.

اگر سوال خاصی در مورد کاربرد یا معنای این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر راهنمایی کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بلندپروازی" در جمله آمده است:

1. بلندپروازی او در تحقق آرزوهایش الهام‌بخش دیگران شد.
2. در دنیای کسب‌وکار، بلندپروازی و هدف‌گذاری دقیق می‌تواند منجر به موفقیت‌های بزرگ شود.
3. بلندپروازی او باعث شد که به هدف‌های بزرگتری دست یابد.
4. برای رسیدن به قله‌های موفقیت، باید بلندپروازی داشته باشیم و از موانع نترسیم.
5. بلندپروازی در آموزش و پرورش می‌تواند به ایجاد نسل‌های خلاق و نوآور منجر شود.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!