کلمه «آماتور» به معنای فردی است که در یک حوزه خاص فعالیت می‌کند اما به‌طور حرفه‌ای و رسمی در آن حوزه مشغول نیست. این کلمه در زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی و فرانسوی وارد زبان فارسی شده است.

قواعد نگارشی:

1. نوشتار صحیح: کلمه «آماتور» با «آ» زرد و به صورت «آماتور» نوشته می‌شود.
2. تلفظ: تلفظ این کلمه به صورت [ā-mā-tor] (با تأکید بر بخش دوم) است.
3. نوشته‌های رسمی: در متون رسمی و غیررسمی می‌توان از این کلمه استفاده کرد؛ اما در متون علمی یا ادبی ممکن است بهتر باشد از کلمات مشابه مانند «غیرحرفه‌ای» یا «علاقه‌مند» استفاده شود.
4. قید و وصف: می‌توان این کلمه را به‌عنوان صفت برای توصیف افراد یا فعالیت‌ها به‌کار برد، مانند «رقص‌آماتور» یا «نویسنده آماتور».
5. جنسیت: کلمه آماتور به جنسیت اشاره ندارد و می‌تواند برای هر دو جنس استفاده شود.

استفاده در جملات:

• او یک عکاس آماتور است و دوست دارد بیشتر در این زمینه یاد بگیرد.
• در این دوره‌ی آموزشی، دروس مختص آماتورها ارائه می‌شود.

با رعایت این نکات نگارشی می‌توان از کلمه «آماتور» به‌طور مؤثر و صحیح استفاده کرد.

1. علی به عنوان یک آماتور در عکاسی شروع به کار کرده و به زودی توانست مهارت‌های خود را بهبود بخشد.
2. این مسابقه برای ورزشکاران آماتور طراحی شده است تا فرصت نشان دادن استعدادهای خود را داشته باشند.
3. کتاب‌های آموزشی برای آماتورها معمولاً ساده و قابل فهم هستند تا به یادگیری سریع‌تر کمک کنند.