بیخانمان

کلمه "بی‌خانمان" در زبان فارسی به معنای فردی است که خانه یا سرپناهی ندارد. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، نکات زیر را در نظر داشته باشید:

1. نحوه نگارش: "بی‌خانمان" با استفاده از نشان خط تیره نوشته می‌شود. این نشان به تفکیک اجزای کلمه کمک می‌کند. "بی" به معنی فقدان و "خانمان" به معنی خانه است.

2. استفاده در جملات: این کلمه باید در جملات به گونه‌ای استفاده شود که معنا و مفهوم آن واضح باشد.

   • مثال: "بسیاری از افراد بی‌خانمان در خیابان‌ها زندگی می‌کنند."

3. جمع و مفرد: "بی‌خانمان" هم به صورت مفرد و هم به صورت جمع استفاده می‌شود.

   • مفرد: "او بی‌خانمان است."
   • جمع: "آن‌ها بی‌خانمان هستند."

4. استفاده در متن‌های رسمی و غیررسمی: این کلمه به‌طور گسترده در متون اجتماعی، خبری و ادبی استفاده می‌شود و در متن‌های رسمی نیز رایج است.

5. توجه به هم‌نشینی: در زمان ارتباط با دیگر کلمات، باید به هم‌نشینی آن‌ها توجه کنید و دقت کنید که دیگر کلمات به درستی با آن ترکیب شوند. مثلاً: "بسیاری از بی‌خانمان‌ها به کمک نیاز دارند."

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌خوبی از کلمه "بی‌خانمان" در نگارش‌های خود استفاده کنید.