بیزار

کلمه "بیزار" در زبان فارسی به معنای عدم علاقه یا تنفر از چیزی یا کسی است. این کلمه به عنوان یک صفت به کار می‌رود و می‌تواند در جملات به شکل‌های مختلفی مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه ارائه می‌شود:

1. نحوه ی استفاده:

   • "بیزار" می‌تواند به عنوان صفت قبل از اسم و یا در ساختار جملات به عنوان مفعول استفاده شود.
   • مثال:
     • او از این رفتار بیزار است.
     • مردم از جنگ بیزارند.

2. ترکیب‌ها:

   • "بیزار" می‌تواند با حرف اضافه "از" به کار رود.
   • مثال: من از این شرایط بیزارم.

3. توافق صفت و اسم:

   • اگر "بیزار" به همراه اسم جمع آمده باشد، باید توجه کنید که فعل و سایر اجزای جمله با آن همخوان باشند.
   • مثال: آن‌ها از بیکاری بیزار هستند.

4. تقاریر زبان:

   • در زبان فارسی "بیزاری" به عنوان اسم نیز وجود دارد و به معنای تنفر یا نارضایتی است.
   • مثال: بیزاری من از دروغ بی‌پایان است.
5. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی و غیررسمی باید از املا صحیح کلمه "بیزار" و همچنین قواعد نگارشی مانند صحیح‌نویسی جملات و استفاده درست از علامت‌های نگارشی بهره برد.

با رعایت این نکات، می‌توانید دقیق‌تر و صحیح‌تر از کلمه "بیزار" در جملات فارسی استفاده کنید.

البته، در اینجا چند جمله مثال برای کلمه "بیزار" آورده شده است:

1. او از دروغ و ریا هرگز بیزار نخواهد شد.
2. من از این نوع موسیقی بیزارم و همیشه به آهنگ‌های آرام گوش می‌دهم.
3. با دیدن آن صحنه، بیزار شده و تصمیم گرفتم که هرگز به آنجا نروم.
4. او از سختی‌های زندگی بیزار است و همیشه به دنبال آرامش می‌گردد.
5. بچه‌ها معمولاً از سبزیجات بیزارند، اما باید آنها را به خوردن آنها تشویق کنیم.

اگر به جملات بیشتری احتیاج داشتید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!