پاکباز

کلمه "پاکباز" به معنای فردی است که در زندگی‌اش در برابر تمنیات و فساد، پاک و باکره باقی مانده و به نوعی به شخصیت‌های مذهبی و اخلاقی نسبت داده می‌شود. برای نگارش و استفاده درست از این کلمه، نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

قواعد نگارشی و دستوری:

1. نقطه‌گذاری:

   • در صورتی که "پاکباز" در انتهای جمله قرار گیرد، باید بعد از آن نقطه گذاشته شود.
   • اگر در داخل جمله باشد، باید به طور متناسب با ساختار جمله از ویرگول یا سایر نشانه‌ها استفاده شود.

2. انحنای واژه:

   • "پاکباز" یک اسم صفت است و می‌تواند در جملات مختلف به عنوان فاعل یا مفعول به کار رود.

3. جمع و مفرد:

   • جمع "پاکباز" به صورت "پاکبازان" یا "پاکبازها" است.

4. ترکیب‌ها:

   • این کلمه می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شده و معانی جدیدی ایجاد کند، مانند "پاکباز حقیقی" یا "پاکباز در عشق".
5. مثال‌های کاربردی:
   • "او یک پاکباز در زندگی‌اش باقی مانده است."
   • "پاکبازان جامعه همواره مورد احترام هستند."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی و با دقت از کلمه "پاکباز" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او به عنوان یک پاکباز در جامعه شناخته می‌شود و همواره به کمک نیازمندان می‌شترد.
2. زندگی پاکبازانه او الهام‌بخش جوانان شهر است و همگان را به رفتارهای نیکو تشویق می‌کند.
3. در داستان‌های کهن، قهرمانان اکثر اوقات به عنوان پاکبازانی که در برابر ظلم و فساد ایستادگی می‌کنند، معرفی می‌شوند.