پرتوقع

کلمه "پرتوقع" یک صفت است که به معنای کسی است که توقع یا انتظار زیادی از دیگران دارد. در استفاده درست از این کلمه و نگارش آن، چند نکته‌ی قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. نحو و کاربرد: "پرتوقع" به عنوان صفت، معمولاً برای توصیف افراد استفاده می‌شود. مثلاً: "او فردی پرتوقع است." در این جمله، "پرتوقع" ویژگی شخصیتی فرد را توصیف می‌کند.

2. نوشتار صحیح: اطمینان حاصل کنید که کلمه را به درستی نوشته‌اید. "پرتوقع" باید با "ت" در انتها نوشته شود و نباید جابجایی حروف یا اشتباه در هجا کردن وجود داشته باشد.

3. تلفظ: در تلفظ، به حروف و هجاها دقت کنید. "پرتوقع" به صورت "پَر-تَوُق" تلفظ می‌شود.

4. ادغام با دیگر ترکیبات: می‌توانید این کلمه را به عنوان صفت در کنار دیگر جملات و کلمات ترکیب کنید. مثلاً: "از او انتظار نداشته باشید، چون پرتوقع است".

5. مثال‌های استفاده: برای فهم بهتر، می‌توانید از جملات مختلف استفاده کنید، مثل:
   • "او همیشه از دیگران توقع دارد و به همین دلیل به عنوان شخصی پرتوقع شناخته شده است."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "پرتوقع" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پرتوقع" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه از دیگران انتظار دارد که به خواسته‌هایش پاسخ مثبت دهند، به همین دلیل اطرافیان او را پرتوقع می‌دانند.
2. رفتار پرتوقع برخی از دانش‌آموزان باعث می‌شود که معلمان نتوانند به خوبی به نیازهای آن‌ها پاسخ دهند.
3. در خانواده‌ای که والدین پرتوقع هستند، فرزندان معمولاً فشار روانی بیشتری را متحمل می‌شوند. 4.این مدیر جدید به خاطر رفتار پرتوقعش، روابطش با کارمندانش را تضعیف کرده است.
4. او به دلیل پرتوقع بودنش، هرگز نتوانسته دوستان زیادی پیدا کند.

امیدوارم این جملات کمک کند!