ترساننده

کلمه "ترساننده" در زبان فارسی به معنای کسی یا چیزی است که ترس ایجاد می‌کند یا باعث ترس می‌شود. در زیر به برخی از قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحو (ترکیب جمله):

   • کلمه "ترساننده" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود. به عنوان مثال:
     • او یک موجود ترساننده است.
     • صفت ترساننده در اینجا به موجود اشاره دارد و توصیف‌کننده آن است.

2. هجا و وزن:

   • "ترساننده" دارای سه هجا است: تر-سان-نده.
   • این کلمه از ریشه "ترسان" و پسوند "-نده" ساخته شده است که نشان‌دهنده فاعل است.

3. صرف و نحوه کاربرد:

   • "ترساننده" می‌تواند در زمان‌های مختلف و برای افراد مختلف به کار رود. به عنوان مثال:
     • ترساننده‌ای که شب را به روز می‌آورد.
     • این فیلم ترساننده بود.

4. جنس و عدد:

   • این کلمه در فارسی صرف می‌شود و می‌تواند به‌صورت مفرد و جمع به کار رود:
     • ترساننده‌ها
     • ترساننده‌ی بزرگ
5. نقش در جمله:
   • "ترساننده" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا صفت در جمله قرار گیرد.
   • به عنوان مثال:
     • "ترساننده‌ای در تاریکی به من نزدیک شد." (فاعل)
     • "او یکی از ترساننده‌ترین شخصیت‌ها در این داستان است." (صفت)

با توجه به این نکات، می‌توانید کلمه "ترساننده" را به درستی در جملات و متون خود به کار ببرید.

1. صدای ترساننده طوفان در شب، خواب را از چشمانم ربود.
2. فیلم‌های ترساننده معمولاً با ایجاد اضطراب و تنش در بیننده، تجربه‌ای هیجان‌انگیز را به سناریو می‌دهند.
3. نگاه ترساننده آن حیوان وحشی، باعث شد که همه از ترس بی‌حرکت بمانند.