تفرقه

کلمه "تفرقه" در زبان فارسی به معنای جدایی، شکاف یا اختلاف بین افراد یا گروه‌ها استفاده می‌شود. در استفاده از این واژه و نوشتارهای مرتبط با آن، رعایت برخی قواعد نگارشی و معنایی مهم است:

1. نوشتار کلمه: کلمه "تفرقه" باید به درستی و بدون اشتباهات املایی نوشته شود.

2. جایگاه در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به راحتی در جملات مختلف به کار رود. مثلاً:

   • تفرقه میان مردم جامعه آسیب‌زا است.

3. ترکیب‌های معنایی: "تفرقه" می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود، مانند:

   • تفرقه‌افکنی
   • تفرقه‌انگیز

4. نحوه‌ی استفاده: وقتی از "تفرقه" استفاده می‌کنید، باید مطمئن شوید که معنای جمله به درستی بیان شده باشد و از نظر نگارشی نیز صحیح باشد.

5. موارد احتیاط: در متون علمی و رسمی، باید از کلمه "تفرقه" به صورت مناسب و در متن‌های برازنده استفاده کنید تا از سوءتفاهم‌ها جلوگیری شود.

6. توجه به بار معنایی: کلمه "تفرقه" معمولاً بار منفی دارد، بنابراین در نوشتن متن‌هایی که شامل این واژه می‌شوند، به این نکته توجه داشته باشید.

رعایت این نکات به تقویت نگارش و بیان شما کمک خواهد کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "تفرقه" در جمله آمده است:

1. تفرقه میان اعضای جامعه موجب تضعیف اتحاد و همکاری آن‌ها می‌شود.
2. او همواره تلاش می‌کند تا تفرقه را در خانواده‌اش از بین ببرد و رابطه‌ها را قوی‌تر کند.
3. پیامبر اسلام بر اهمیت وحدت و عدم تفرقه میان مسلمانان تأکید کردند.
4. تفرقه قومی می‌تواند باعث بروز درگیری‌های ناخوشایند در کشور شود.
5. دشمنان هر ملت از تفرقه میان مردم آن استفاده می‌کنند تا به اهداف خود برسند.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!