تنبلی

کلمه «تنبلی» در زبان فارسی به معنای بی‌تحرکی و عدم فعالیت است و به طور کلی تحت قواعد خاصی در نگارش و کاربرد قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از این قواعد اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نوشتن: کلمه «تنبلی» به صورت «تنبلی» نوشته می‌شود و از واژه «تنبل» مشتق است.

2. نقاط‌گذاری: در متون نوشتاری، این کلمه می‌تواند در جملات مختلف با توجه به نیاز نویسنده و معنا، در جاهای مناسب استفاده شود.

3. جنس و نوع کلمه: «تنبلی» یک اسم است و به عنوان اسم می‌تواند در افعال توصیفی به کار رود. به طور مثال: «تنبلی باعث نقصان در کارها می‌شود.»

4. صرف و نحو: از «تنبلی» می‌توان در جملات مختلف استفاده کرد، مانند:

   • «تنبلی در کارها باعث تاخیر می‌شود.»
   • «او به خاطر تنبلی، از اهدافش دور مانده است.»

5. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با صفات و قیدهای دیگر ترکیب شود، مثلاً:

   • «تنبلی مفرط»
   • «تنبلی عادت‌گونه»
6. استفاده در کنایه‌ها و اصطلاحات: از کلمه «تنبلی» می‌توان در عبارات و ضرب‌المثل‌ها نیز استفاده کرد، مانند: «تنبلی، مادر همه‌ی شکست‌هاست.»

با رعایت این اصول و قواعد، می‌توان از کلمه «تنبلی» به‌طور مؤثر و درست در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تنبلی" در جمله آورده شده است:

1. تنبلی باعث می‌شود که انسان نتواند به اهدافش دست یابد.
2. اگر به تنبلی ادامه دهی، نتیجه‌اش درس نخواندن خواهد بود.
3. او تلاش کرد تا بر تنبلی‌اش غلبه کند و به ورزش برود.
4. تنبلی در کارها معمولاً به ناامیدی و ناراحتی منجر می‌شود.
5. برای موفقیت در زندگی، باید از تنبلی فاصله گرفت و سخت کوشید.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مدنظرتان است، خوشحال می‌شوم کمک کنم!