تواجد

کلمه "تواجد" در زبان فارسی به معنای حضور و وجود است و معمولاً در متون رسمی و ادبی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. تلفظ: این کلمه به صورت "تَوَاجُد" تلفظ می‌شود و بار معنایی آن به زمینه و متن بستگی دارد.

2. کاربرد: "تواجد" اغلب در متون رسمی، علمی و اداری استفاده می‌شود. به عنوان مثال: "تواجد افراد لایق در این منصب ضروری است."

3. صرف و نحو: این کلمه به عنوان یک اسم استفاده می‌شود و می‌توان آن را در جملات به صورت زیر به کار برد:

   • "تواجد دانش‌آموزان در کلاس بسیار مهم است."
   • "تواجد امکانات مناسب به تحقق اهداف کمک می‌کند."

4. نویسه‌گردانی: در نگارش رسمی و اداری، بهتر است از این کلمه استفاده شود تا از کلمات محاوره‌ای و غیررسمی پرهیز شود.

5. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با برخی دیگر از کلمات ترکیب شود، مانند "تواجد نیروی انسانی" یا "تواجد شرایط مناسب".

در نگارش متن، دقت کنید که انتخاب کلمه "تواجد" به‌جا و مناسب باشد و با مفهوم کلی جمله همخوانی داشته باشد.

1. حضور او در جلسه باعث تواجد ایده‌های نو و خلاقانه شد.
2. تواجد مستمر اعضای تیم در پروژه موجب افزایش بهره‌وری و همکاری بیشتر گردید.
3. این تحقیق نشان می‌دهد که تواجد تنوع فرهنگی در محیط کار، بر کیفیت تصمیم‌گیری تأثیر مثبت دارد.