کلمه "تواضع" در زبان فارسی به معنای فروتنی و کاهش خودبزرگ‌نمایی است. در زیر به بررسی برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه می‌پردازیم:

1. نحوه نوشتار:

   • کلمه "تواضع" به صورت صحیح و بدون هیچ گونه اعراب‌گذاری خاصی نوشته می‌شود.

2. استفاده در جملات:

   • از این کلمه می‌توان به عنوان یک اسم استفاده کرد و در جملات مختلف به کار برد. به عنوان مثال: "تواضع از صفات ارزشمند شخصیت انسانی است."

3. هم‌نشینی با سایر کلمات:

   • معمولاً "تواضع" با کلماتی چون "اخلاقی"، "نشان‌دهنده"، "عالی" و "فروتنی" هم‌نشینی می‌کند. به عنوان مثال: "تواضع نشان‌دهنده‌ی بزرگی روح انسان است."

4. مترادف‌ها و متضادها:

   • مترادف‌ها: فروتنی، جانبازی.
   • متضادها: تکبر، خودبزرگ‌نمایی.

5. قواعد صرف و نحو:

   • "تواضع" یک اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول و در ترکیبات دیگر در جملات به کار رود. به عنوان مثال: "او با تواضع زیادی برخورد می‌کند."
6. توجه به املای صحیح:
   • در نوشتار فارسی باید به املای صحیح کلمه توجه شود و از غلط‌های املایی پرهیز کرد.

در نهایت، تواضع به عنوان یک صفت انسانی بسیار ارزشمند است و در متون ادبی، دینی و تربیتی بارها به آن اشاره شده است.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تواضع" در جمله آورده شده است:

1. تواضع یکی از ویژگی‌های اخلاقی مهم در جامعه است که می‌تواند روابط انسانی را تقویت کند.
2. او با تواضع به استقبال انتقادات رفت و همیشه در تلاش بود تا خود را بهبود بخشد.
3. تواضع او باعث شد که همه به او احترام بگذارند و او را دوست داشته باشند.
4. برای رسیدن به موفقیت، علاوه بر تلاش و کوشش، داشتن تواضع نیز بسیار اهمیت دارد.
5. بسیاری از بزرگان علم و ادب با تواضع و فروتنی در برابر دیگران رفتار می‌کنند.

امیدوارم این جملات به شما کمک کند!