چراغآویز

کلمه "چراغ‌آویز" ترکیبی از دو واژه "چراغ" و "آویز" است و به معنای وسیله‌ای است که نور را از خود منتشر می‌کند و معمولاً به سقف آویزان می‌شود. در نوشتن این کلمه، نکات زیر را باید رعایت کرد:

1. نوشتن با فاصله: کلمه "چراغ‌آویز" بدون فاصله بین دو بخش "چراغ" و "آویز" نوشته می‌شود، به‌طوری که با یک خط تیره (-) به هم متصل شوند.

2. حروف بزرگ و کوچک: در متن‌های عمومی و غیررسمی، معمولاً از حروف کوچک استفاده می‌شود. مگر اینکه در آغاز جمله قرار گیرد که در آن صورت "چراغ‌آویز" با حرف بزرگ شروع می‌شود.

3. نقطه‌گذاری: اگر کلمه در وسط جمله بیاید، هیچ نقطه‌گذاری خاصی نیاز نیست. اما در پایان جمله یا بعد از یک علامت نگارشی، مطابق با قواعد نقطه‌گذاری عمل کنید.

4. تعداد و جنس: این کلمه می‌تواند به‌صورت مفرد و جمع استفاده شود. برای جمع، می‌توان از "چراغ‌آویزها" استفاده کرد.

5. استفاده صحیح: به‌عنوان یک اسم، بهتر است در جملات و متن‌ها در معنای درست و در سیاق مناسب استفاده شود.

به‌طور کلی، کلمه "چراغ‌آویز" به عنوان یک اسم مرکب در زبان فارسی استفاده می‌شود و باید بر اساس قواعد زبان فارسی نوشته و استخراج شود.