قواعد فارسی و نگارشی مربوط به کلمه "چسبیدن" به صورت زیر است:

1. صرف فعل:

• چسبیدن: این فعل به صورتِ «می‌چسبم»، «می‌چسبی»، «می‌چسبد»، «می‌چسبیم»، «می‌چسبید»، و... صرف می‌شود.

2. زمان‌ها:

• زمان حال: چسبیدن به معنای چسبیدن به چیزی در حال حاضر.
• زمان گذشته: چسبید به معنای عمل چسبیدن که در گذشته انجام شده است.
• زمان آینده: چسبیده خواهد شد به معنای عمل چسبیدن در آینده.

3. قیدهایی که می‌توان به آن اضافه کرد:

• «به شدت چسبیده»، «محکم چسبیده»، «آهسته چسبید»، و... که به چسبندگی شدت یا نوع رفتار را مشخص می‌کند.

4. قواعد نگارش:

• کلمه «چسبیدن» در جملات به صورت منظم و با رعایت قواعد نگارشی از جمله:
  • استفاده از نقطه، ویرگول و سایر علائم نگارشی به درستی.
  • از نوشتن به صورت مُدرّس و غیررسمی پرهیز کنید.

5. مثال‌ها:

• "کاغذ به دیوار چسبید."
• "دست او به دوستم چسبید."

6. ترکیب‌ها:

• ممکن است با سایر کلمات ترکیب شود، مثل "چسبیدن به موضوع" یا "چسبیدن به اعتبار".

7. استفاده مجازی:

• "به کار همکارانش چسبید و در پروژه موفق شد." (در اینجا به معنای همراهی و کمک کردن است).

این نکات می‌توانند به شما در استفاده صحیح از کلمه "چسبیدن" در جمله‌های مختلف کمک کنند.

1. بچه‌ها با شادی و هیجان به دیوار چسبیدند و سعی کردند تصویر خود را روی آن بکشند.
2. در روز بارانی، باران به شیشه‌های پنجره چسبید و نمای زیبایی را ایجاد کرد.
3. احساس گرما و دوستی باعث شد که اعضای خانواده به هم چسبیده و شب خوبی را سپری کنند.