کلمه "حیاتبخش" در زبان فارسی به معنای "زنده‌کننده" یا "حیات‌دهنده" است و از ترکیب دو بخش "حیات" و "بخش" ساخته شده است. در استفاده از این کلمه و نگارش آن به نکات زیر توجه کنید:

1. نوشتار صحیح: کلمه "حیاتبخش" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و میان دو بخش آن (-حیات و -بخش) فاصله‌ای وجود ندارد.

2. قواعد صرف و نحو: کلمه‌های مرکب معمولاً به صورت یک کلمه واحد در نظر گرفته می‌شوند و باید قوانین دستوری و نحوی مربوط به اسم‌ها را رعایت کرد.

3. استفاده در جملات: زمانی که می‌خواهید از "حیاتبخش" در جملات استفاده کنید، اطمینان حاصل کنید که با کلمات دیگر به درستی ترکیب می‌شود. مثلاً: "این دارو حیاتبخش است."

4. عینا و استعاره: می‌توانید از "حیاتبخش" به صورت استعاری نیز استفاده کنید، مانند "محبت یک پدر حیاتبخش برای فرزندش است."

5. پیشوندها و پسوندها: ممکن است بخواهید این کلمه را با پسوندها و پیشوندهای دیگر ترکیب کنید، ولی معمولاً به صورت مستقل و به عنوان یک اسم استفاده می‌شود.

6. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، از بیان‌های توصیفی و تعریف‌های دقیق استفاده کنید. مثلاً "این نظریه حیاتبخش است که ..."

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "حیاتبخش" در متن‌های فارسی خود استفاده کنید.