کلمه "خلاف‌انگیز" یک واژه مرکب در زبان فارسی است که به معنای موجب ایجاد اختلاف یا ناراحتی در میان افراد یا گروه‌ها به کار می‌رود. در زیر به برخی از نکات قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. تلفظ و نوشتار: کلمه "خلاف‌انگیز" به شکل "خلاف‌انگیز" نوشته می‌شود و حروف "خلاف" و "انگیز" به صورت جدا و با خط تیره، به هم متصل می‌شوند.

2. نحوه تشکیل: این کلمه از دو بخش تشکیل شده است:

   • "خلاف": به معنای اختلاف یا مخالفت.
   • "انگیز": پسوندی که به معنای ایجاد یا تحریک است.

3. نوع کلمه: "خلاف‌انگیز" یک صفت است و معمولاً برای توصیف وضعیتی یا عملکردی به کار می‌رود که باعث ایجاد اختلاف یا تنش می‌شود.

4. به‌کارگیری در جملات: این واژه معمولاً در جملات توصیفی به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "بیانات او خلاف‌انگیز بود و باعث تضعیف اتحاد گروه شد."

5. هم‌نشینی با دیگر کلمات: این صفت می‌تواند با اسم‌ها و فعل‌های دیگر ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • "محتوای خلاف‌انگیز در رسانه‌ها."
   • "پرخاشگری خلاف‌انگیز او همه را ناراحت کرد."
6. حساسیت‌های فرهنگی: هنگام استفاده از این واژه، باید به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی توجه داشت، زیرا ممکن است به احساسات افراد آسیب برساند.

با توجه به نکات بالا، استفاده صحیح از کلمه "خلاف‌انگیز" در نوشتار و گفتار می‌تواند به وضوح بیشتر پیام‌های شما کمک کند.