خواهان

کلمه "خواهان" در زبان فارسی به معنای "کسی که چیزی را می‌خواهد" یا "متقاضی" است و به عنوان اسم زمان، مکان یا شخص به کار می‌رود. در زیر به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نقش کلمه: "خواهان" به عنوان اسم و به اشکال مختلف (مفرد و جمع) می‌تواند در جملات به‌کار رود. مثلاً:

   • او خواهان موفقیت است.
   • آن‌ها خواهان تغییر هستند.

2. استفاده از حروف اضافه: در بسیاری از موارد، "خواهان" با حروف اضافه به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • خواهانِ عدالت
   • خواهانِ صلح

3. قیدهای اضافی: می‌توان به راحتی قیدهای اضافی نیز به "خواهان" افزود. مثلاً:

   • خواهانِ جدی
   • خواهانِ تلاش کننده

4. تلفظ و املاء: "خواهان" همواره باید به همین شکل نوشته و تلفظ شود. نباید به اشتباه به اشکال دیگری نوشته شود.

5. استفاده در جملات منفی: در جملات منفی نیز می‌توان از این کلمه استفاده کرد. مثلاً:

   • او خواهانِ این شرایط نیست.
6. توجه به جمع: "خواهان" در حالت جمع به معنای تعدادی از متقاضیان یا خواستاران است و به‌طور کلی در جملات می‌تواند با ضمایر جمع و فعل‌های جمع همخوانی داشته باشد.

این نکات کلیدی به شما کمک می‌کند تا در استفاده از کلمه "خواهان" در نوشتار و گفتار خود دقت بیشتری داشته باشید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "خواهان" در جمله آورده شده است:

1. خواهان صلح در جلسه امروز شرکت کردند تا راه‌حل‌هایی برای بحران فعلی پیدا کنند.
2. بسیاری از خواهان تغییر در این انتخابات به رای‌گیری می‌آیند.
3. او به عنوان خواهان عدالت برای حقوق بشر مبارزه می‌کند.
4. در کنفرانس، خواهان توسعه پایدار بر لزوم حفظ محیط زیست تأکید کردند.
5. خواهان علم باید همواره در جستجوی دانش و یادگیری باشند.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!