خیانت آمیز

کلمه «خیانت‌آمیز» به عنوان یک صفت در زبان فارسی به کار می‌رود و برای توصیف چیزی که به نوعی خیانت به همراه دارد یا باعث خیانت می‌شود، استفاده می‌شود. در اینجا چند نکته‌ نگارشی و دستوری درباره این کلمه آورده شده است:

1. هم‌نوایی: کلمه «خیانت‌آمیز» از دو بخش تشکیل شده است: «خیانت» و پسوند «-آمیز». این پسوند به کلمه اصلی اضافه می‌شود تا به وصف ویژگی یا حالت خاصی بپردازد.

2. نوشتار صحیح: در نوشتار فارسی باید توجه داشت که بین دو جزء «خیانت» و «آمیز» یک خط تیره (-) قرار داده نمی‌شود، بلکه بدون فاصله و به صورت یک کلمه نوشته می‌شود: «خیانت‌آمیز».

3. استفاده در جملات:

   • این رفتار خیانت‌آمیز باعث از بین رفتن اعتماد در جامعه شد.
   • فیلمی با داستانی خیانت‌آمیز پلاک‌های سینما را در اختیار دارد.

4. سازگاری با سایر اجزاء جمله: این صفت می‌تواند با اسم‌ها ترکیب شود و نقش توصیفی ایفا کند. به عنوان مثال:

   • خیانت‌آمیز بودن یک رابطه ممکن است عواقب وخیمی به همراه داشته باشد.
5. برخی مترادف‌ها: می‌توان از کلمات مشابهی مانند «خیانت‌کارانه» نیز استفاده کرد، اگرچه ممکن است از نظر بار معنایی کمی متفاوت باشند.

با رعایت این نکات، می‌توانید کلمه «خیانت‌آمیز» را به طور صحیح و مؤثر در نوشته‌های خود به کار ببرید.