دادخواه

کلمه "دادخواه" از دو بخش "داد" و "خواه" تشکیل شده است. در زیر به توضیحاتی در مورد این کلمه و قواعد مربوط به آن می‌پردازیم:

1. معنی کلمه

"دادخواه" به معنای کسی است که به دنبال عدالت یا درخواست داد (درخواست حق) می‌باشد. این کلمه معمولا در مباحث حقوقی و اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

2. قواعد نگارشی

• استفاده از الفبای فارسی: "دادخواه" باید با حروف فارسی نوشته شود و از حروف غیر فارسی یا لاتین در نوشتن آن پرهیز شود.
• فاصله‌گذاری: در نگارش جملات، این کلمه باید به درستی و در محل مناسب خود قرار گیرد و از فاصله‌های نامناسب جلوگیری شود.
• جملات و ترکیب‌ها: می‌توان این کلمه را در ترکیب‌های مختلف به کار برد، مانند "دادخواهی"، "دادخواهان"، و غیره. در این ترکیب‌ها، قواعد صرفی و نحوی زبان فارسی باید رعایت شود.

3. مثال‌های کاربرد

• "او یک دادخواه است که همیشه به دنبال حق خود می‌باشد."
• "دادخواهی یکی از حقوق اولیه انسان‌هاست."

4. نکات تلفظی

تلفظ صحیح کلمه "دادخواه" به صورت "دَادخواه" است که در آن "ا" به صورت کوتاه تلفظ می‌شود.

5. موارد مشابه

کلمات مشابهی مانند "دادرسی" یا "دادگر" نیز وجود دارند که می‌توانند در متون و جملات مرتبط با حقوق و عدالت به کار روند.

با رعایت این نکات، به نگارش و استفاده صحیح از کلمه "دادخواه" در متن‌ها و جملات کمک می‌شود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دادخواه" آورده شده است:

1. در دادگاه، وکیل مدافع به عنوان دادخواه از حقوق موکلش دفاع کرد.
2. او به عنوان یک دادخواه به دنبال عدالت برای قربانیان بود.
3. تلاش‌های دادخواهانه او به نتیجه رسید و پرونده بعد از سال‌ها بررسی، حل شد.
4. جامعه دادخواه برای رسیدگی به مسائل اجتماعی و حقوق بشر تشکیل شد.
5. هر کسی که به دنبال حق خود باشد، می‌تواند خود را یک دادخواه بداند.

اگر احتیاج به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!