دانایی

کلمه "دانایی" در زبان فارسی به معنای داشتن دانش و آگاهی است. در استفاده از این کلمه و نگارش مرتبط با آن، برخی قواعد و نکات نگارشی وجود دارد که به طور کلی عبارتند از:

1. استفاده صحیح از کلمه:

   • "دانایی" می‌تواند به عنوان اسم (ن substant) استفاده شود. مثلاً: "دانایی انسان باعث پیشرفت او می‌شود."

2. ترکیب با دیگر کلمات:

   • می‌توان "دانایی" را در ترکیب با دیگر کلمات به کار برد، مثلاً: "شناخت و دانایی"، "دانایی علمی"، یا "دانایی معنوی".

3. کلمات هم‌خانواده:

   • "دانایی" از ریشه "دان" است و کلمات هم‌خانواده دیگری مانند "دانش"، "دانستن"، و "آگاهی" نیز وجود دارند که می‌توانند در متن‌های مختلف به کار روند.

4. نحوه نگارش:

   • "دانایی" باید به صورت صحیح و بدون غلط‌های املائی نوشته شود.

5. جملات مثال:

   • "توسعه دانایی در جامعه از عوامل کلیدی پیشرفت است."
   • "دانایی و درک عمیق از مسائل، انسان را در مواجهه با چالش‌ها قوی‌تر می‌کند."
6. قید و صفت:
   • می‌توان از "دانایی" به عنوان صفت مجاز استفاده کرد، به عنوان مثال: "او فردی داناست."

با رعایت این نکات، می‌توانید به طور مؤثر از کلمه "دانایی" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. دانایی کلید موفقیت در زندگی است و افراد با دانش و آگاهی بیشتر، توانایی بهتری در تصمیم‌گیری دارند.
2. او به عنوان یک معلم، همیشه تلاش می‌کند تا دانش‌آموزانش را به سمت دانایی و آگاهی‌های بیشتر هدایت کند.
3. جشنواره‌ای به مناسبت گرامیداشت دانایی و فرهنگ در شهر برپا شده است تا اهمیت علم و آموختن را ترویج کند.